Onze taal wordt steeds meer beïnvloed door bedrijven. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar reclames waar we allerlei woorden en uitdrukkingen van overnemen. Hier zitten soms ook best wel juweeltjes van vindingen tussen zoals 'Er gaat niks boven Groningen', 'Even Apeldoorn bellen...', 'Biertje' om er zomaar een paar te noemen. Die invloed is echter niet alleen beperkt tot wat leuke, spitsvondige reclamekreten, maar ook op een veel subtielere manier proberen bedrijven onze taal te beïnvloeden.

Dit wordt gedeeltelijk ook veroorzaakt door vertalingen. Je kunt je misschien voorstellen dat, wanneer een willekeurig buitenlands bedrijf op de Nederlandse markt komt, ze graag willen dat hun producten dezelfde naam hebben als in het land van herkomst. Dat is op zich logisch, want anders wordt het een ratjetoe, maar soms moeten bedrijven hun productnaam wel wijzigen als bijvoorbeeld blijkt dat een naam voor ons Nederlanders een merkwaardige, vooral negatieve betekenis heeft. Daarnaast hebben bedrijven ook vaak een voorkeur voor een bepaalde woordkeus die een gevoel moet oproepen dat bij hun producten past. Ook dat is niet heel vreemd. Die woordkeuze is vaak doorspekt met allerlei Engelse kreten, want dat klinkt nou eenmaal lekker. Bovendien, laten we elkaar geen mietje noemen, zijn de alternatieven in het Nederlands of niet voorhanden of ze klinken ronduit slecht.

Het wordt echter wat merkwaardig wanneer je in een Nederlandse vertaling het ene Engelse woord door het andere moet gaan vervangen terwijl er wel degelijk een goed Nederlands alternatief is. Zo heb ik ooit een keer een zin moeten vertalen in de trant van: "Connect the appliance to your TV using an HDMI cable". Hierbij was voorgeschreven dat we 'appliance' niet mochten vertalen met het Nederlandse 'apparaat', want dat vond een of andere marketingpief bij het betreffende bedrijf te oubollig. Nou weet ik persoonlijk niet wat er mis is met het woord 'apparaat', maar we moesten hier 'device' van maken. Gelukkig mochten we nog wel 'aansluiten' of 'verbinden' gebruiken voor 'connect' dus kregen we uiteindelijk de zin "Sluit het device op uw tv aan met een HDMI-kabel". Hoe lang we overigens nog 'aansluiten' of 'verbinden' mogen gebruiken, weet ik niet, want inmiddels begrijp ik van een recente reclamecampagne van een bekend automerk dat ik ook mijn auto moet 'connecten'. Ik vrees dan ook de dag dat ik zal moeten schrijven: "Connect het device met uw tv via een HDMI-kabel". 

Als fotograaf en fervent reiziger kun je niet om het Noorderlicht heen. Dit fenomeen met zijn bijzondere, soms dansende kleurschakeringen staat tegenwoordig op het ‘te-doen-lijstje’ van menig reiziger. En met een beetje goede wil en degelijk zoekwerk is het tegenwoordig ook redelijk betaalbaar. Hoewel het Noorderlicht op verschillende plaatsen goed te zien is, het is zelfs ooit helemaal in Singapore gezien (!), maak je toch meer kans in noordelijke landen. Eén van de absolute voorwaarden is echter een heldere sterrenhemel, want net als zonlicht is het Noorderlicht niet zichtbaar achter bewolking.

De Noorse stad Tromsø afficheert zichzelf als ‘Hoofdstad van het Noorderlicht’ en is in principe ook een ideale uitvalsbasis voor tochten naar het Noorderlicht. Daarnaast heeft Tromsø een schitterende ligging tussen allerlei fjorden, het blijft per slot van rekening wel Noorwegen! Vandaar dat de keus voor ons Noorderlicht-avontuur dan ook op Tromsø viel. Onze trip verliep in veel opzichten wat anders dan we hadden verwacht, gepland en gehoopt. Het Noorderlicht is een natuurverschijnsel en Moeder Natuur heeft zo haar nukken. In de week dat wij Tromsø bezochten, trok er één grote trein aan depressies over de regio, waardoor er bijzonder weinig kans op een heldere sterrenhemel was. De hoeveelheid sneeuw daarentegen was overweldigend. Het sneeuwde vrijwel doorlopend en daarbij kwam er ook af en toe een sneeuwstorm voorbij.

Voor onze jacht naar het Noorderlicht was er eigenlijk maar op één avond een reële mogelijkheid en daarvoor moesten we bovendien naar het Finse Kilpisjärvi, op zo’n drieënhalf uur rijden van Tromsø. Volgens de weersvoorspellingen en onze gids zou er daar een redelijke kans op een heldere sterrenhemel zijn. Let wel, een redelijke kans, geen zekerheid. Als je echter de keuze hebt tussen 0% kans en een redelijke kans, dan ga je uiteraard voor de redelijke kans. Onderweg bleef het echter sneeuwen, soms zelfs heel flink, tot minder dan 10 kilometer voor de Noors-Finse grens. Pas nadat we grens waren gepasseerd werd het droog en een stukje verderop konden we inderdaad de sterren aan de hemel zien flonkeren. Even voorbij Kilpisjärvi ligt een meer dat tevens de grens met Zweden vormt en hier stopten we om de sterrenhemel nader te bestuderen. De hemel bleek bezaaid met sterren, de allereerste voorwaarde om het Noorderlicht te kunnen zien, en er was nergens enige bewolking te zien.

Vervolgens liepen we in de ijzige kou richting het meer. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want eenmaal in de berm langs de weg blijkt hoeveel sneeuw hier de afgelopen tijd is blijven liggen. Op sommige plekken zak je gewoon tot ruim aan je knieën in de sneeuw. Lang leve de thermopakken! Hoewel je er daardoor als een soort Michelin-mannetje op de Noordpool uitziet, kun je er onbeperkt allerlei rare manoeuvres in de sneeuw mee maken. Na een paar honderd meter ploegen door sneeuw en struikgewas bereiken we een open vlakte en staan we op het Kilpisjärvi-meer. Het is pikdonker en boven ons schitteren duizenden, tienduizenden, honderdduizenden sterren. De Melkweg is fantastisch goed zichtbaar en het wordt ook duidelijk waarom deze zo heet. Tussen alle sterren is een soort melkachtige kleur zichtbaar. Verder is het onwaarschijnlijk stil om ons heen. Eigenlijk zou je gewoon lekker in je thermopak moeten gaan liggen en niets anders doen dan de sterrenhemel bewonderen.

Ondanks alle gunstige omstandigheden bleek de activiteit van het Noorderlicht vrij beperkt. De activiteit van het Noorderlicht wordt uitgedrukt in kp, op een schaal van 1 tot 10 waarbij 1 weinig activiteit betekent. Als je het Noorderlicht met eigen ogen wilt zien, heb je toch minstens wel schaal 4 nodig. Het menselijk oog is minder goed uitgerust om het Noorderlicht waar te nemen, al is het wel zo dat je meer ziet als je ogen eenmaal aan het donker zijn gewend. Camera's daarentegen kunnen ook minder activiteit van het Noorderlicht vastleggen. Bij ons was de activiteit helaas beperkt tot kp 2, maar desondanks was het een geweldige ervaring om de Melkweg zo duidelijk te kunnen zien. Na een tijdje zien we langzaam bewolking vanuit het noordwesten naderen. Dankbaar dat we in ieder geval iets van het natuurwonder hebben kunnen zien, stappen we weer in onze auto en rijden terug naar Tromsø. Al snel begint het onderweg weer te sneeuwen en uiteraard sneeuwt het ook als we weer in Tromsø bij onze accomodatie aankomen.

Onder mijn blog publiceer ik regelmatig korte stukjes over taal, fotografie of reizen. Ik vind het leuk als je hierop reageert, maar houd het wel netjes, ook als je het ergens helemaal niet mee eens bent. Reacties die scheldwoorden of ander aanstootgevend gedrag bevatten, worden zonder pardon verwijderd.